در همه دوره‌های ماقبل سرمایه ‌داری هم همواره کسانی ثروت ‌های عظیم داشته ‌اند، اما ثروتی که در دوران سرمایه ‌داری پدید آمد، منشاء و پیامدهایی دیگر داشت. ثروت ‌های اوایل قرون وسطی تقریباً به‌ صورت انحصاری از مالکیت زمین حاصل می شد، و این زمین ‌داران بزرگ بودند که نجبا را شکل می ‌دادند. در آن زمان، شهری‌ های ثروتمند عملا وجود خارجی نداشتند.

این وضعیت در قرن ‌های سیزده و چهارده تغییر کرد و ثروت ‌هایی جدید خلق شد که ریشه در پیوند فئودالی نداشت، به ‌طوری‌ که حال می‌ توانیم از ثروت ‌های سرمایه ‌ای سخن بگوییم. این فرایند زمانی فرا رسید که اروپا، غارت شرق را آغاز کرد: معادن غنی فلزات گران ‌بها در آفریقا کشف شد و  عواید وام‌ دهی با نرخ‌ های بهرة مبتنی بر رباخواری به زمین‌ داران بزرگ و به ‌ویژه شاهزادگان ثروتمند، به رقم ‌های بالا رسید. این کتاب، داستان تحول منشاء ثروت و تاثیر آن بر افراد و قشرهای برخوردار جامعه است.