جنبه انتقادی این رمان خیلی تند و تیز است. به حدی که یکی از منتقدان آلبانیایی به نام ارشی تیپا به دلیل این رمان به اسماعیل کاداره تهمت جاسوسی می‌زند اما مخاطب چه بسا پس از خواندن این رمان نظرش تغییر کند . رمان «کاخ رویاها» کتاب عجیبی است. فضای رمان مانند دوران دیکتاتوری آلبانی همان سردی و خشک بودن را منتقل می‌کند. در آلبانی یک موزیسین باید ساز خود را پنهان کند و حمل ساز جزو موارد ممنوع آن کشور است. این نکته‌ها برای بسیاری از خوانندگان جذاب است. در واقع این وقایع بر کش‌دار، ملال‌انگیز و خشک بودن فضای داستان می‌چربد.
 
اسماعیل کاداره، متولد سال 1936 در شهری کوهستانی در نزدیکی مرزهای یونان، مشهورترین نویسنده و شاعر کشور آلبانی است. این نویسنده پس از چاپ کتاب «ژنرال ارتش مرده» در سال 1965 داستان‌ها و رمان‌های فراوانی نوشته که از یک سو چشم‌اندازی تاریخی نسبت به کشورش ارایه می‌کنند و از سویی دیگر به تعمق در تقابل طبیعت انسان با دیکتاتوری می‌پردازند. او که همواره در کشمکش با نظام کمونیستی «انور خوجه» در آلبانی بود، سرانجام در سال 1990 کشورش را ترک کرد و به فرانسه پناهنده شد. از این زمان بود که او با انتشار آثارش به چهره‌ای جهانی تبدیل شد.
 
کاداره علاوه بر رمان «آوریل شکسته» و «چه کسی دورنتین را بازآورد» که در ایران با ترجمه قاسم صنعوی منتشر شده است، با آثار دیگری چون «ژنرال ارتش مرده»، «کنسرت در پایان زمستان» و «زمستان سخت» نیز به شهرت رسید. او در سال 2005 جایزه بین‌المللی بوکر را به خود اختصاص داد و در سال 2014 نیز یکی از نامزدهای اصلی نوبل ادبیات به‌شمار می‌رفت.