مبحث فوکوس گروه در حقیقت مبحث جدیدی نیست. در حوزه‌ی علوم اجتماعی، توضیح بوگاردوس از مصاحبه‌های گروهی را می‌توان در لابه‌لای اولین آثار منتشرشده دید. مصاحبه‌های گروهی همچنین در زمان جنگ جهانی دوم نقش قابل توجی در برنامه‌های پژوهشی کاربردی جامعه‌شناسی ایفا کرده است، از جمله می‌توان به تلاش‌هایی اشاره کرد که اقناع تبلیغاتی را مورد بررسی قرار می‌داد و نیز میزان تأثیر آموزش‌های داده‌شده به گروه‌ها را بررسی می‌کرد.

فوکوس گروه‌ها به‌مثابه شکلی از پژوهش کیفی، اساساً مصاحبه‌ی گروهی‌اند، اگرچه نه به‌شکل مواجهه پرسش‌های یک پرسشگر و پاسخ‌های شرکت‌کنندگان در پژوهش. در عوض، تأکید بر تعامل درون گروه است، براساس عناوینی که پژوشگر مشخص می‌کند و معمولاً نقش میانجی را برعهده می‌گیرد. شاخص فوکوس گروه‌ها استفاده‌ی صریح از تعامل گروه برای تولید داده و به‌دست‌آوردن نگرشی است که بدون تعامل در یک گروه در کم‌تر جایی قابل دسترس است.