کتاب حاضر، پژوهشی عالمانه از نویسنده درباره حکومت و جامعه ایران و آسیای میانه در زمان حکمرانی «شاهرخ» جانشین «تیمور» در ایران است. او تصویری کامل از جامعه ایرانی به معنای وسیع آن شامل خاندان حکومتی و کارگزاران آن، نخبگان شهری، حاکمان ایالتی و طبقات مذهبی ارائه می‌کند. نویسنده در این کتاب ترجیح داده به دوره «شاهرخ» متمرکز شود تا بدین‌وسیله به دو سؤال اساسی پاسخ دهد. یکی آنکه چگونه یک حکومت بدون داشتن قدرت انحصاری می‌توانست بر جامعه‌ای ناممکن نظارت کند و دیگر اینکه چگونه جامعه‌ای با ساختارهای پراکنده قادر به حفظ ثبات خود برای یک دوره طولانی می‌شد. هر چند پاسخ این سؤالات حتی برای زمانی که حکومت‌ها و نهادهای سیاسی قدرتمند و متمرکز هستند، مشکل است، اما نویسنده استادانه از عهده این امر برآمده است.